My little pony

Mały budynek w mieście Appleloosa obok torów z Ponyville.

Zakład fryzjerski, który może poszczycić się tym, iż nosi miano jednego z najlepszych w całej Equestrii. Pracują tutaj najlepsi styliści, którzy pilnują, aby fryzury największych sław zawsze pozostawały w idealnym ładzie i porządku.

Są takie pytania na które odpowiedzi nie zna nikt, ale są też takie na które odpowiedzi nie zna tylko dany kucyk. Co wtedy? Nie pogrąża się w rozpaczy tej niewiedzy, lecz żwawym krokiem rusza pośród jasne budynki Canterlotu, by pomiędzy nimi, odnaleźć ten jeden.
Biblioteka. Zapewne największa, jaka kiedykolwiek została zbudowana w Equestrii.
Po przejściu przez jej drzwi, można poczuć się aż przytłoczonym przez tą wielką przestrzeń jaka tutaj panuje, oddzielona jedynie kilkoma ogromnymi półkami, na których poustawiane jest tysiące ksiąg, które aż proszą o przeczytanie.

Gdy tylko kończą się wysypane słonecznym piaskiem alejki, w muzeum rzeźb, dla własnej uciechy można wkroczyć w dalszą część tego obszaru, będącą LABIRYNTEM. Zabrania się w nim używać magii oraz skrzydeł, skupmy się na uczciwości - lecz osoby ze skłonnością do szybkiej paniki niech trzymają się z daleka, bowiem zabłądzenie w nim może napędzić ostrego stracha. Przy wyjściu ze sporej rozmiarem, krętej pułapki stworzonej przez wysokie ściany gęstego, wiecznie zielonego krzewu, na wiosnę zdobiącego się białymi kwiatami, które pną się po nim niczym bluszcz ku słońcu, wkraczamy na tyły "muzeum", zazwyczaj otrzymując medal z podrabianego złota, lecz co lepsze - darmową przekąskę. Mimo to miejsce nie jest zbytnio bezpieczne - nigdy nie wiesz, kto, lub co, może czaić się za rogiem.

Dość przestrzenna sala wykładowa o ponurym wyglądzie. Są tam robione wykłady, oraz zdawane testy.

I tak oto, wędrowcze, przybyłeś do najważniejszego miejsca w calutkiej Equerstii - głównego dworu samych Księżniczek, w których kopytach spoczywa ta oto kraina. Po wspięciu się cudownymi, złotymi schodami w samym sercu tętniącego życiem Canterlotu, znajdujemy się w dzielnicach Szlachty, lecz gdy nadal nieustannie pniemy się ku górze - w końcu staniemy naprzeciw lśniących drzwi, wykonanych oto z samego kryształu. Lecz nie wjedziemy do tak ważnego miejsca bez wcześniejszej negocjacji z Roayl Quards - osobistymi strażnikami Księżniczek. Jeżeli przedstawimy jasny powód odwiedzin, bądź okażemy się kimś przez władczynię oczekiwanym, po szczegółowym i nieco szorstkim przeszukaniu, wartownicy niechętnie rozstąpią swe złote włócznie, uchylając magiczne wrota do... raju.
Wysokie kolumny, które pną na wysokość kryształowych żyrandoli, umieszczonych tuż przy starannie malowanym sklepieniu, ozdobione są najróżniejszymi rycinami, wzorami i płaskorzeźbami, emanują nadzwyczajnym blaskiem, a potężne okiennice wypełnione są przepięknymi witrażami. Przez całą długość pałacu ciągnie się czerwony, jedwabisty dywan, a kończy się tuż przy tronie samej Celestii, tudzież Luny. Stawiając swe kopyta dalej, ujrzysz po bokach harde ogiery, czujnie śledzące każdy Twój ruch, oraz srebrne stoły, przy których królewska rodzina niekiedy biesiaduje - nigdy nie gości nań pustka, a w brud największych rarytasów krainy, od jedynie wyrafinowanych mistrzów kuchni. Wzdłuż dywanu przepływają drobniutkie strumienie krystalicznej wody, w specjalnych korytkach, które swoje źródło mają w fontannach nieopodal tronu, o kształcie potężnych kielichów. Tuż przy miejscu, z którego dumnie łypie na poddanych księżniczka, stykamy się z wiecznie poważnymi, już nie strażnikami, a WOJOWNIKAMI, gotowymi do natychmiastowej interwencji, lecz z szacunku wobec władzy nakazane jest wejście na drobne pięterko, by przemawiać - natomiast miejsce alicornek jest najwyżej położone.
Za dnia mamy zaszczyt porozmawiać z Celestią, która zwykle jest potwornie zapracowana mając wszystkie miasta i wioski na głowie, acz zawsze z przyjemnością wysłucha próśb, skarg czy słów swego ludu, niezależnie od ras i okoliczności, w wolnym czasie przyjmując raporty, zaproszenia, masę wiadomości oraz wykonując notatki dla Szkoły Magii o swym własnym imieniu.
Zaś mroczną nocą pałac nie przestaje działać, o nie! U nasady sufitu pojawiają się piskliwe nietoperze, a zamiast szlachetnych Royal Quards - przybywają mroczne, bezlitosne kuce, które dzięki magicznym mundurom otrzymując wampirzy wręcz wygląd, zaś typowo oficjalny wystrój przemienia się w... krwiożerczy. Na tronie zasiada ciut agresywna, niezależna i śmiało okazująca swoją wyższość, bezwzględna Księżniczka Luna, o gwiezdnej grzywie. Kuce rzadko kiedy odwiedzają pałac nocą, aby porozmawiać z NIĄ - ze zwykłego strachu, nad czym ubolewa, brodząc się w nudzie i melancholii, niekiedy nawet żywiąc zazdrość do siostry, niemalże z tą samą goryczą, jak tysiąc lat temu...

To właśnie o TEN teatr przewijają się największe gwiazdy, które osiągnęły same szczyty popularności czy aktorstwa. Z racji naprawdę wysokiego poziomu, bilety kosztują niemałe sumki, jest to jedno z miejsc często odwiedzanych przez śmietankę Canterlot'u. Na obszernym parkiecie odgrywane są najróżniejsze sztuki, po przezabawne komedie, przez rozklejające dramaty, zaś wszystko to bacznie obserwowane jest z wygodnych foteli przeznaczonych dla publiczności, gdzie zazwyczaj każde miejsce zajęte jest przez wyrafinowaną osobę. Miejsca balkonowe obejmują lożę dla VIP-ó - niekiedy zasiadają tam łowcy talentów, fotografowie czy reżyserzy, wyłapujących nowe 'perełki' nie tylko ze sceny - lubią spoglądać na publikę, toteż niekiedy kucyki przychodzą w to miejsce, aby jedynie POKAZAĆ się okolicznym obserwatorom - i interes się kręci.

Tuż za głównym budynkiem ogromnej fabryki, na rozciągającym się, sporych rozmiarów dziedzińcu, swe ujście ma doskonale widoczny nawet z ziemi, rwący Wodospad Tęczy - dzięki sieci malutkich mostów pracownicy mogą w spokoju wyławiać, czyścić, czy też pielęgnować powstałe bajorko - częściej jednak pobierają odpowiednie dawki, by następnie rozpylić lśniący łuk na niebie, ku uciesze kucy. Zwiedzający, bądź pegazy, pragnące napawać się cudownym widokiem, do tej części budynku mają stale otwarty dostęp, o ile nie będą przeszkadzać innym w wykonywanej pracy. Spożywanie tęczy jest definitywnie niewskazane, a tym bardziej zażywanie kąpieli.