Usypana sypkim żwirem ścieżka odrywa się od ulicy głównej, przecinając ukosem zielony, zadbany trawnik, następnie kończąc się przy oliwkowych drzwiach wielkiego budynku. Jest on barwy kremowej, z jasnobrązowymi wzorami - widać dokładnie podział na kilka pięter, oraz mnóstwo okiennic, jakie wpuszczają światło do sal i korytarzy. Po wejściu znajdujemy się w długim, białym pomieszczeniu, gdzie tuż przy czyściutkich ścianach umieszczone są wygodne foteliki, a od biura "recepcji", skąd stale dobiega drażniący dzwonek telefonu bądź stukot klawiatury, wita nas miły głos jednej z pielęgniarek. W przerwach między fotelami i półkami na przeróżne ulotki czy czasopisma znajdują się jasne drzwi - gabinet badań połączy z gabinetem zabiegowym, punkt pobierania krwi, laboratorium oraz miejsce wymiany odzieży i kilka toalet. Zazwyczaj kolejki są tu niczym chleb powszedni - bowiem ze względu na małe rozmiary Ponyville - jest to jeden, ale za to wielki i porządny, punkt medyczny - szpital i przychodnia lekarska zarazem! Dalej ciągnie się sieć wind, korytarzy jak i przeróżne sale, dokładnie ponumerowane - dzięki czemu z łatwością możemy odwiedzić chorego.
