Jest kilka sal, jak to w każdym szpitalu, gdzie pielęgniarki muszą czuwać non-stop, a pacjencji... cóż, wkopali się najbardziej. Bo oto w oddziale intensywnej terapii nie kurują się pegazy chore na piórkową grypę, czy źrebięta z ospą, a prawdziwe epidemię, przewlekłe zapalenia, a w szczególności - złamania. Dwa, bądź trzy łóżka w zależności od liczby chorych, przyjazne ściany w kolorze turkusowym, z brązowymi akcentami, półki, lampki, i oczywiście cała masa kolorowych guzików, umożliwiającym wezwanie do siebie kogoś z personelu. Warunki panują tu lepsze, niżeli w innych pokojach, lecz marna to pociecha - po godzinie przeleżanej w tym miejscu, kucyki są znużone, i obolałe, przede wszystkim.
